16-06-2010

Dzień zaczął się… trudno właściwie powiedzieć czy późno czy wcześnie :) Zmiana stref czasowych robi swoje, ciężko się przestawić o skromne 6 godzin. Do tego ogólne zmęczenie podróżą, po której trudno przyszło mi zasnąć, wrażenia, nowe miejsce i początki jakiejś infekcji u mnie robią swoje, niełatwo wstać z łóżka. Ale przecież jesteśmy w Nowym Jorku, szkoda każdej minuty! Zatem tuż po śniadaniu zabieramy się luksusowo samochodem do miasta. Drogi, owszem, mają szerokie, ale czy lepsze niż u nas? Dziur tu pod dostatkiem :) Po kilkunastu minutach jazdy na horyzoncie w końcu pojawiają się pierwsze drapacze chmur. Nareszcie można uwierzyć, że naprawdę jesteśmy w Nowym Jorku! :) Rozpoznajemy Empire State Building i Chrysler Building. Cieszę się jak dziecko :) Nasi gospodarze pokazują nam swoją firmę, później zaś Marzena zabiera nas Potem przesiadamy się do metra i kierujemy się na Times Square. WOW! Tłum, hałas, zamieszanie i te setki kolorowych reklam, które są wszędzie. Robi wrażenie. A pewnie jeszcze większe wieczorem, ale to akurat sprawdzimy może kiedy indziej, teraz idziemy do Planet Hollywood odebrać nasze New York Passes. Ten mały kawałek plastiku pozwoli nam przez następne 3 dni cieszyć się darmowym wstępem do większości atrakcji tego miasta. Dziś – ulgowo, aklimatyzacja. Spacerkiem wybieramy się do Central Parku, oczywiście głównie w poszukiwaniu pomnika Alicji w Krainie Czarów. Cały park – faktycznie jest oazą spokoju w tym zwariowanym mieście. I każdy znajdzie coś dla siebie – boiska, place zabaw, kafejki, łódki i hektary trawników na których wspaniale się leniuchuje. Sprawdzone! J Po lenistwie stwierdzamy, że czas coś wrzucić na ruszt, idziemy zatem na poszukiwania. Błąd numer jeden – długi czas szłyśmy słynną 5th Avenue, naiwnie rozglądając się za czymkolwiek jadalnym, ale wokół tylko jakieś Diory, Cartiery i Chanele. Zgroza :) Dopiero po dobrych kilkunastu minutach rozsądnie zmieniłyśmy trasę na coś bardziej „podrzędnego”. Przy okazji wyszło na jaw, że z obsługą McDonalds’a jest tak samo ciężko się dogadać, jak z rezerwacją w Radissonie w Los Angeles :) Po lunchu pokręciłyśmy się jeszcze po sklepach z pamiątkami i zarządziłyśmy ewakuację – korki, dzikie tłumy i zamieszanie przerosły naszą wytrzymałość. Powrót do domu zaowocował naszym błędem numer dwa tego dnia. Okazało się, iż wbrew zdrowemu rozsądkowi, odrobinie logiki oraz umiejętności czytania – wybranie autobusu jadącego we właściwym kierunku jest nie lada wyzwaniem J Na szczęście kierowca autobusu okazał się wyjątkowo wyrozumiały i nasz pierwszy samodzielny powrót do domu przeszedł nam w miarę bezboleśnie. Na dobry koniec dnia – kolacja w knajpce sushi, było super, mimo iż nasza kelnerka miała focha